Zablokowania stawów

Chciałbym w niniejszym artykule opowiedzieć o pewnym zjawisku występującym w narządzie ruchu każdego człowieka – od kołyski aż po łoże śmierci.

Co więc oznacza określenie „zablokowany staw”?

Chodzi mi o tak zwane zablokowania stawów – zjawisko, choć powołane do tego by chronić nasz organizm przed uszkodzeniami, to jednakowoż często stające się źródłem naszego cierpienia. Zablokowania pojawiają się z kilku powodów:

  1. jako stany prawidłowe – na przykład u płodów i noworodków występuje odruchowe ograniczenie ruchu kręgów i bioder w kierunku wyprostu - po to by zapewnić tzw. pozycję embrionalną, która będąc formą dobroczynnego przykurczu chroni malutkiego człowieka przed urazami (proszę sobie wyobrazić co działoby się z szyją noworodka gdyby nie miała obronnego przykurczu – podczas ponoszenia dziecka z pozycji poziomej do pionowej głowa stanowiąca ok ¼ ciężaru ciała byłaby nie do utrzymania przez słabe mięśnie i wprost spadałaby na plecy! - uszkodzenia kręgosłupa szyjnego gwarantowane). Innym przykładem jest blokowanie się kręgosłupa u „chylących sie ku ziemi” starców – gdyby nie odruchowo wytwarzana sztywność kręgosłupa (głównie piersiowego) to typowa w tym wieku przewaga siły tzw. mięśni zginaczy nad tzw. prostownikami zwinęłaby takie osoby dosłownie w kłębek.

  2. jako stany przystosowawcze – u sportowców czy pracowników fizycznych czyli ludzi wykonujących nawykowo określone ruchy, przeważnie przeprowadzane asymetrycznie i w skrajnych położeniach stawów, a także u osób długotrwale siedzących pojawiają zablokowania mające na celu zwiększenie stabilizacji w tych okolicach ciała gdzie jest ona potrzebna (np. kręgosłup piersiowy u siatkarzy i pływaków, kręgosłup lędźwiowy u „ukrzesłowionych”)

  3. jako przejaw odruchowego samoleczenia – u chorych z chorobami wewnętrznymi bolesne blokowanie się określonych stawów powstaje drogą odruchową i jest próbą wymuszenia na nas różnych form bodźcowania bolesnej okolicy (poprzez masaż, gniecenie, drapanie, szczypanie, stawianie baniek, próby rozruszania, itp.), po to by drogą odruchową wspomóc tenże chory narząd, który wywołał ból. Przykładem tego zjawiska są bóle okolicy prawej łopatki przy kamicy żółciowej, a lewej łopatki przy chorobach trzustki i żołądka, bóle okolicy barku przy chorobach oskrzeli czy jelita grubego, rozsiane bóle mięśni i stawów w pierwszej fazie grypy. Zjawisko odruchowego leczenia chorób znane jest głównie z metod akupunktury, akupresury, sziatsu, masażu refletorycznego czy segmentarnego.

  4. jako stany alarmowe – gdy przeciążymy narząd ruchu nadmiernie ciężkimi lub nadmiernie długotrwałymi ruchami czy pozycjami pojawi się bolesne zablokowanie jednego lub kilku stawów. Wystąpi to po to, by uniemożliwić kontynuację szkodliwych z punktu widzenia organizmu ruchów i postaw. W okresie wymuszonej bólem przerwy w szkodliwym procederze organizm naprawia powstałe uszkodzenia, po czym w przeciągu kilku dni dolegliwości znikają i możemy wracać do normalnego funkcjonowania. Stąd ważnym jest by nie zagłuszać powstałych dolegliwości środkami przeciwbólowymi, aby nadal wykonywać szkodliwą działalność. Naraża to na powiększanie się uszkodzenia, czasami skutki bywają nieodwracalne. W przypadku wszystkich bólów utrzymujących sie powyżej 3 tygodni lub bólów na tyle silnych, że ograniczają najprostsze czynności życiowe sugerowałbym jednak kontakt ze specjalistą.

  5. jako stany samounieruchomienia – gdy wskutek urazu dochodzi do uszkodzenia struktury tkanek (skręcenia, zwichnięcia, złamania, wypadnięcia dysków, itp.) organizm wytwarza coś na kształt unieruchomienia gipsowego - pojawiają się zablokowania okolicznych stawów, odruchowe skróty więzadeł i przykurcze mięśni ustawiające uszkodzoną okolicę w tzw. pozycji obronnej, która ogranicza możliwość dalszych zniszczeń. Reakcja bólowa znosi wszelką chęć poruszania chorą częścią ciała. Po wyleczeniu i wygojeniu urazu unieruchamiające zablokowania przeważnie odpuszczają, czasem trzeba jednak im pomóc stosowną rehabilitacją.

Długotrwałe lekceważenie praw natury polegające na konsekwentnym przeciążaniu organizmu nieodpowiednimi pracami, szkodliwymi pozycjami lub długotrwałym stresem prowadzi do utrwalania się zablokowań i powstawania chronicznych dolegliwości.

Tu pragnę zamieścić skrótowy spis dolegliwości, których przyczyną są zablokowania kręgosłupa, klatki piersiowej, miednicy i stawów kończyn oraz dolegliwości, które związane są z zablokowaniami stawów choć ich wyjściowe przyczyny bywają rozmaite.

Przy czym wymienię tu tylko te dolegliwości i choroby, które da się leczyć metodami medycyny manualnej.

W obrębie głowy:

W obrębie szyi:

W obrębie klatki piersiowej:

W obrębie brzucha i lędźwi:

W obrębie miednicy:

W obrębie kończyn górnych:

W obrębie kończyn dolnych: