Błahe urazy - poważne następstwa

Nasz narząd ruchu posiada w całym swym asortymencie stawów i mięśni pewne szczególne indywidua, które z racji na pełnioną rolę można by nazwać szarymi eminencjami, swoistą grupą trzymającą władzę. Tym co daje im tą władzę jest centralny układ nerwowy czyli mózg i rdzeń kręgowy. To te ostatnie poprzez cały system odruchów zawiadujących funkcją ruchową naszego ciała, nadają niektórym stawom i mięśniom rolę porównywalną do resorów, amortyzatorów, stabilizatorów, regulatorów i bezpieczników. Wspomniane stawy i mięśnie noszą nazwę struktur reakcyjno-wyrównawczych. Gdy w ich funkcjonowaniu coś się zacina, najczęściej „sypie” się funkcja kontrolowanej przez nie okolicy ciała.

Przeciążenia i następcze zaburzenia struktur reakcyjno-wyrównawczych, dokonują się na wiele sposobów, w niniejszym natomiast artykule omówimy tylko wpływ urazów na owe szare eminencje.

Gdy struktura reakcyjno-wyrównawcza zostaje dotknięta urazem to w mniejszym lub większym stopniu ogranicza swoją funkcję. Konsekwencjami tego są zmiany odruchowe w napięciu spoczynkowym i długości okolicznych mięśni, to zaś zmienia spoczynkowe ustawienia stawów, co prowadzi z kolei do niekorzystnych zmian ich momentów obrotowych i momentów bezwładności, co w końcu doprowadza do wszelkich przeciążeń, pęknięć, naciągnięć, zerwań i zmęczeniowych złamań.

Najczęstszą postacią utraty funkcji naszej szarej eminencji jest jej zablokowanie, a najskuteczniejszym sposobem przywrócenia jej funkcji jest jej rozruszanie.

Poniżej podam przykłady najczęściej spotykanych w praktyce urazów struktur reakcyjno-wyrównawczych.

1. Skręcenie stawu skokowego - przeważnie zablokowaniu ulega cała grupa stawów stopy oraz połączenie piszczeli i strzałki. Konsekwencje to nawykowe skręcenia stawu skokowego a czasami przeciążenie kolana, miednicy, bóle kręgosłupa, czy wypadnięcia dysków.
2. Blok stawu krzyżowo-biodrowego po upadku na pośladek – konsekwencje to dolegliwości kręgosłupa pojawiające się na różnych wysokościach, najsilniejsze w odcinku lędźwiowym.
3. Bloki kręgów na pograniczu odcinka szyjnego i piersiowego, najczęściej wskutek upadków, urazów głowy i wypadków komunikacyjnych – następstwami są bóle szyi, głowy, barków, z czasem rozchodzące się w dół kręgosłupa lub na kończyny górne
4. Blok stawu barkowo-obojczykowego najczęściej w wyniku upadku na bark ( przypadki występujące nagminnie a bardzo rzadko rozpoznawane! ) - konsekwencje to bóle barku, (czasem bardzo silne - budzące podejrzliwość lekarzy, gdyż na zdjęciu nie widać zmian urazowych!), także bóle okolicy międzyłopatkowej i kręgosłupa piersiowego, niekiedy też szyjnego, z czasem mogą się pojawiać bóle i drętwienia w kończynach górnych.

Wszystkie wyżej wymienione stany wymagają odpowiednich działań terapeutycznych, zmierzających do usunięcia zaistniałych bloków i ich konsekwencji. Liczenie na to, że „samo przejdzie” powoduje szerzenie się kolejnych następstw urazu, które rzadko kojarzymy z prawdziwym czynnikiem wywołującym, którym był uraz.

Świadomość istnienia zablokowań pourazowych i umiejętność ich odblokowania zaoszczędziłaby wielu chorym długotrwałej i często nieskutecznej rehabilitacji.